Ένας πετυχημένος διευθυντής ή υψηλόβαθμο στέλεχος μιας επιχείρησης αναλαμβάνει πρωτοβουλίες, παίρνει ρίσκα και αξιοποιεί τις ευκαιρίες.

Είναι όμως ο ίδιος εξασφαλισμένος όταν αποφασίζει να ρισκάρει; Στις περισσότερες ελληνικές επιχειρήσεις, η απάντηση θα ήταν «όχι». Έρευνα που έχει γίνει στη χώρα μας, έδειξε ότι μόλις το 2% των ελληνικών επιχειρήσεων αντιμετωπίζει σοβαρά το ζήτημα της ανάληψης ρίσκου και έχει εξειδικευμένο “risk manager”.

Τι κάνουν οι υπόλοιπες επιχειρήσεις; Η ανάληψη ρίσκου στις επιχειρήσεις ανατίθεται:

• 42% των επιχειρήσεων στον Οικονομικό Διευθυντή
• 22% σε κάποιο Στέλεχος της Παραγωγής
• 16% στον Διευθύνοντα Σύμβουλο
• 10% σε κάποιον Μηχανικό
• 8% στο Διοικητικό Συμβούλιο

Αυτό σημαίνει ότι τα ανώτατα στελέχη μίας επιχείρησης στη χώρα μας αναλαμβάνουν ρίσκα, χωρίς να είναι προστατευμένα από μηχανισμούς άμυνας, όπως το εξειδικευμένο risk assessment (αξιολόγηση κινδύνου) και η ασφάλιση των ίδιων για πράξεις ή παραλείψεις που μπορεί να αποδειχθούν ζημιογόνες για την επιχείρηση ή για τρίτους.

Τα πράγματα όμως αλλάζουν στην Ελλάδα. Σύμφωνα με τη διεθνή εμπειρία υπάρχει ανοδική τάση για διεκδίκηση αποζημιώσεων λόγω αμέλειας, λάθους ή παράλειψης από την πλευρά των διευθυντών και στελεχών που ασκούν τη διοίκηση της επιχείρησης. Ταυτοχρόνως, επενδυτές, δανειστές, τράπεζες και πελάτες δεν αποδέχονται πλέον αδιαμαρτύρητα ζημιές εις βάρος τους, πολύ δε περισσότερο όταν βλέπουν πως η επιχείρηση έχει οικονομικές δυσκολίες. Δεν πρέπει να ξεχνάμε επίσης, ότι η προσέλκυση κεφαλαίων για την επιβίωση και την περαιτέρω επιχειρηματική ανάπτυξη, προϋποθέτει επαρκή διασφάλιση έναντι των όποιων ασφαλίσιμων κινδύνων και ευθυνών, που σχετίζονται με τη δραστηριότητα της επιχείρησης και των προσώπων που τη διοικούν.

Ο πιο αποτελεσματικός τρόπος για να θωρακιστεί η επιχείρηση και τα εκτελεστικά της όργανα είναι η Ασφάλιση Ευθύνης Μελών Δ.Σ. και Ανωτάτων Στελεχών Επιχείρησης.

Οι αποφάσεις σε μία επιχείρηση δεν είναι απρόσωπες. Λαμβάνονται από τα μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου, τα ανώτατα διευθυντικά στελέχη, που τη διοικούν και την εκπροσωπούν και τα οποία έχουν «απεριόριστη» ευθύνη σε σχέση με αυτή την ίδιας της επιχείρησης, η οποία ουσιαστικά περιορίζεται, κατά το μέγιστο, στα περιουσιακά της στοιχεία.

Είναι πιθανό τα όργανα της διοίκησης να έρθουν αντιμέτωπα με ενδεχόμενες αξιώσεις εις βάρος τους, για λόγους αδικοπραξίας ή έλλειψης επιμέλειας κατά την άσκηση των καθηκόντων τους. Σύμφωνα με τη διεθνή πρακτική, η ασφάλισή τους είναι αναγκαία ώστε να καλύπτονται τα έξοδα νομικής υποστήριξης των οργάνων διοίκησης, αλλά και οι οικονομικές απαιτήσεις εις βάρος τους, έπειτα από εξώδικο διακανονισμό ή σε ακραία περίπτωση έπειτα από δικαστική απόφαση.

Οι Έλληνες επιχειρηματίες που είναι αποφασισμένοι να επιβιώσουν και να διαδραματίσουν πρωταγωνιστικό ρόλο στον παραγωγικό τους τομέα, θα πρέπει να λάβουν σοβαρά υπόψη τις επιχειρηματικές ευθύνες και να αξιοποιήσουν το θεσμό της ασφάλισης ώστε να «θωρακιστούν» σε μία δύσκολη περίοδο, κατά την οποία πολλές φορές είναι θέμα επιβίωσης να είσαι προνοητικός και καλά προετοιμασμένος.

Ο Γιώργος Κουτίνας είναι μηχανικός ΕΜΠ & ENSPM Γαλλίας και Εμπειρογνώμων Ασφαλίσεων. Είναι Διευθύνων Σύμβουλος της «ΚΟΥΤΙΝΑΣ ΑΕ» – Insurance Brokers, Ανταποκριτές Lloyd’s (http://www.drones-insurance.gr www.koutinas.gr info@gkoutinas.gr)

Πηγή άρθρου: insuranceforum.gr Πηγή φωτογραφίας: Facebook